Η σύγχρονη θρησκεία

Ποιος είχε συμφέρον να καλλιεργήσει και να γιγαντώσει τον εγωισμό και την πλεονεξία,

αφήνοντας παράλληλα να μαραζώσει και τελικά να ξεχαστεί
η αγάπη, η φιλία, ο σεβασμός για τον άνθρωπο και τη φύση;

Γιατί από την εποχή των πρώτων κοινωνιών μέχρι προχτές ακόμα

αναγνωριζόταν στις υγιείς κοινωνίες, η λιτότητα και ο αυτοπεριορισμός
ως αρετή, και σήμερα έχουμε αποδυθεί στον αγώνα της πολυτέλειας
και του ξέφρενου καταναλωτισμού;

Πώς μπόρεσε να ζήσει η ανθρωπότητα μέχρι τώρα

απομονώνοντας και καυτηριάζοντας τους πλεονέκτες, και
κοντεύει σήμερα να διαλυθεί έχοντας αναγάγει το χρήμα σε
μοναδική και απόλυτη αξία, χάριν της οποίας όλα επιτρέπονται;

Και νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου, πως για ένα τόσο σοβαρό θέμα αξίζει να ρωτάμε το γιατί και το πώς ή ακόμα και το ποιός φταίει για μια τέτοια εξέλιξη.

Και ας μη μας πει πάλι κάποιος ότι από μόνο του έγινε ό,τι έγινε,
επειδή η ανθρωπότητα απλώς γέρασε, ξεμωράθηκε και
ξαναγυρίζει σε πρωτόγονες, νηπιακές συμπεριφορές.

Αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα μια πρωτοφανή πραγματικότητα και μια πρωτοφανή, κατά τη γνώμη μου, απειλή.

Έχουμε την παγκόσμια, ενιαία, ολοσχερή και αδιαμφισβήτητη επικράτηση ενός οικονομικού,
κοινωνικού και πολιτικού συστήματος που στηρίζεται σε μια μοναδική αξία:

Tο χρήμα,

που έχει αντικαταστήσει οποιαδήποτε άλλη αξία, στην οποία
μέχρι τώρα πιστεύαμε.

Τα θεμέλια του πολιτισμού μας

(έννοιες όπως: Αγάπη, Ηθική, Λογική, Ελευθερία),
που τα θεωρούσαμε ατράνταχτα, επειδή κάναμε αιώνες,
αν όχι χιλιετίες για να τα οικοδομήσουμε, έχουν ανατραπεί,
και στη θέση τους έχει τοποθετηθεί μια μόνο διδαχή:

"Το χρήμα είναι το μέτρο των πάντων".

Δεν θα κάνω σχόλια για την ηθική και πολιτισμική αξία αυτού του συστήματος.

Είμαι βέβαιος ότι αυτά τα σχόλια τα έχετε κάνει ήδη μόνοι σας.

Περιέχει στον πυρήνα του τον σπόρο της καταστροφής.

Της δικιάς του καταστροφής, και της δικιάς μας ακολούθως,
μια που συνδέσαμε τη μοίρα μας μαζί του.

Μας οδηγεί σ' αυτή με ολοένα και μεγαλύτερη ταχύτητα και

ίσως να έχουμε φτάσει ήδη στο σημείο που ακόμα και να ξυπνήσουμε,
να μη μπορούμε να αποφύγουμε τον ολοσχερή όλεθρο.

Βασική αρχή του σημερινού τρόπου σκέψεως είναι,

πως το κεφάλαιο με την προώθηση της οικονομικής
ανάπτυξης, "γεννά" νέο κεφάλαιο.

Δεν χρειάζεται ο ιδιοκτήτης του κεφαλαίου να δουλέψει γι' αυτό.

Το κεφάλαιο πολλαπλασιάζεται από μόνο του.

Η λογική εξήγηση της αντίληψης αυτής

και συγχρόνως η ιδεολογική και ηθική της δικαίωση
στηρίζεται στην έννοια της ανάπτυξης.

Χωρίς ανάπτυξη το σύστημά μας δεν είναι νοητό.

Το κεφάλαιο είναι αυτό, το οποίο επενδυόμενο θα επιτρέψει την
ανάπτυξη, την αυξημένη παραγωγή, τα αυξημένα κέρδη, μέρος
των οποίων λογικό είναι να δικαιούται να εισπράξει ο ιδιοκτήτης
του κεφαλαίου, ο επενδυτής, ο οποίος, χωρίς βέβαια να έχει εργαστεί,
θα διαθέτει πλέον περισσότερα κεφάλαια από πριν.

Θα αφήσω σ' εσάς να κρίνετε το ηθικό μέρος αυτής της θέσης.

Εγώ θα αρκεσθώ να θέσω ένα ερώτημα
σχετικά με το μέλλον ενός τέτοιου συστήματος
κάνοντας ένα απλό, διασκεδαστικό μαθηματικό παιγνιδάκι.

Επιστροφή Περιεχόμενα Συνέχεια