Ο πληθυσμός

Αν υποτεθεί ότι, με τη βοήθεια της τοπικής κοινωνίας και της παιδείας,
καταφέραμε να περιορίσουμε τη σπατάλη, λύθηκε το πρόβλημα του
περιβάλλοντος, σώθηκε ο πλανήτης και το είδος μας;

Όχι ακόμα.

Έχει γίνει μόνο το πρώτο βήμα.

Ένα πολύ σημαντικό βήμα βέβαια, που χωρίς αυτό δεν μπορούμε ούτε να συζητήσουμε,

μια και περιλαμβάνει το σημαντικότερο απ' όλα:
την αλλαγή της νοοτροπίας.

Πρέπει όμως να ακολουθήσουν και άλλα βήματα,
για να αντιμετωπίσουμε τα επόμενα προβλήματα.

Αν όμως έχουμε καταφέρει να αλλάξουμε την νοοτροπία μας,
τότε όλα τα προβλήματα λύνονται. Εκεί θα παιχθεί όλο το παιγνίδι.
Αν θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τη νοοτροπία.

Γι αυτό επεκτάθηκα τόσο πολύ στο θέμα του κοινωνικού περιγύρου και της παιδείας.

Και το αμέσως επόμενο πρόβλημα,

το ξέρετε, είναι το πρόβλημα του πληθυσμού.

Δεν μπορούμε να μιλάμε για ισορροπία στη φύση

και για σωτηρία του πλανήτη, όσο ο
πληθυσμός μας βρίσκεται σε έκρηξη.

Αν δεν σταματήσουμε την έκρηξη αυτή,

αργά ή γρήγορα θα έρθει η καταστροφή.

Πιο πολύ γρήγορα παρά αργά.

Το πρώτο ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσουμε είναι:

Πόσοι να είμαστε πάνω στη Γη;

Να αυξάνουμε συνεχώς είναι ανόητο και δεν θα το κάνουμε.

Πρέπει να σταθεροποιήσουμε τον πληθυσμό μας.

Σύμφωνοι, πόσοι όμως θα ήταν καλά να είμαστε;

Είναι τα σημερινά 6 δισεκατομμύρια καλά ή θα ήταν καλύτερα
να γίνουμε 60 ή 600 δισεκατομμύρια; Ή μήπως είμαστε ήδη
πολλοί και καλά θα ήταν να λιγόστευε ο πληθυσμός μας;

Να γινόμασταν 600 εκατομμύρια ή 60 εκατομμύρια.

Μιλάμε πάντα θεωρητικά, υποθετικά, σε επίπεδο ευχών.

Τι θα θέλαμε να γίνει.

Το τι μπορεί να γίνει είναι μια άλλη ιστορία.

Ποιοι περιορισμοί υπάρχουν στην πραγματοποίηση
της ευχής αυτής, θα το δούμε μετά.

Στο πρώτο μέρος της μελέτης αυτής είχαμε δει μια πρόταση για το πώς θα μπορούσαμε να υπολογίσουμε "πόσοι άνθρωποι χωράνε πάνω στη Γη".

Είχαμε πει πως χωράνε τόσοι, όσοι μπορούν να
επιβιώσουν με την ενέργεια που μας στέλνει ο Ήλιος.

Πρέπει όμως να έχουμε πράγματι τόσους, όσοι χωράνε, ή μήπως
θα ήταν φρονιμότερο να αρκεστούμε και σε λιγότερους;

Θα ήταν καλύτερα να ήμασταν λιγότεροι και όχι περισσότεροι.

Ήδη πολλοί από εμάς δεν έχουν αρκετά να φάνε και
το περιβάλλον το έχουμε επιβαρύνει απαράδεκτα.

Ενδιαφέρον μάλιστα είναι ότι αυτοί από εμάς που
έχουν να φάνε δεν αυξάνουν πια τον πληθυσμό τους
(σε μερικούς ελαττώνεται κιόλας).

Αυτοί που δεν έχουν να φάνε, αυτοί
πολλαπλασιάζονται με φοβερό ρυθμό!

Πώς θα βρούμε τι είναι το σωστό;

Μήπως η βιβλική εντολή:

"Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την γην"

μπορεί να μας καθοδηγήσει;

Μα αυτό κάναμε μέχρι τώρα, και είδαμε πού μας οδήγησε.

Επιστροφή Περιεχόμενα Συνέχεια