Εξετάσεις, διαγωνίσματα και βαθμολογία

‒ Και οι εξετάσεις, τα διαγωνίσματα πώς γίνονται;
Η βαθμολογία των μαθητών πώς βγαίνει;

Εξετάσεις, διαγωνίσματα και βαθμολογία; Θα αστειεύεστε σίγουρα.

Δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα.

Οι γονείς, με τους οποίους βρίσκεται συνεχώς σε επαφή η δασκάλα,

παίρνουν κάθε τόσο αναλυτικές εκθέσεις όπου περιγράφεται
με λεπτομέρεια η πρόοδος του παιδιού και τα τυχόν προβλήματα
που συναντάει.

Βαθμοί όμως δεν υπάρχουν.

Το να χαρακτηρίσεις έναν άνθρωπο με έναν αριθμό,
θεωρείται προσβολή για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

‒ Και έτσι, με το παιγνίδι, περνάει όλος ο καιρός, όλα τα χρόνια;

Ναι.

Μόνο που τα παιγνίδια αλλάζουν, γιατί και τα ενδιαφέροντα των παιδιών αλλάζουν.

Το παιγνίδι με τις χάντρες δίνει τη θέση του σε πολύπλοκα
και πολύ απαιτητικά πειράματα φυσικής και χημείας.

Και αυτοί που χτίζανε με τα ξυλάκια έχουν περάσει σε σοβαρές μελέτες κατασκευών,
όπου αποδεικνύεται πως τα διαγράμματα, οι εξισώσεις και οι πολύπλοκοι υπολογισμοί
είναι πολύ χρήσιμα εργαλεία που τα παιδιά θα μάθουν να τα χρησιμοποιούν "έτσι από το πλάι",
γιατί τους βοηθάνε πολύ στη δουλειά τους, που είναι η κατασκευή της γέφυρας, που θα συνδέει
το νησί του θησαυρού με την απέναντι στεριά.

Η δουλειά μεταφέρεται από το πάτωμα στα τραπέζια και τα σχεδιαστήρια,
γιατί εκεί μπορείς να απλώσεις καλύτερα τα χαρτιά σου και τα βιβλία σου.

Συνεχώς και περισσότερα βιβλία θα εμφανιστούν στα ράφια,
γιατί τα παιδιά στρέφονται τώρα προς αυτά.

Είτε γιατί τους κάνει ευχαρίστηση να διαβάζουν τα αναγνώσματα
που επιλέγουν "μόνοι" τους, είτε γιατί εκεί βρίσκουν τις απαντήσεις
στα ερωτήματα που τα απασχολούν.

Μια που η δασκάλα, αν πας να τη ρωτήσεις κάτι,
ποτέ δεν σου δίνει μια έτοιμη απάντηση σ' αυτό που ζητάς,
αλλά σε βάζει να το σκεφτείς "μόνος" σου και να ψάξεις
στην εγκυκλοπαίδεια ή στο τάδε βιβλίο.

Ο χρόνος που μαζεύει η δασκάλα τα παιδιά κοντά της γίνεται συνεχώς και μεγαλύτερος.

Οι συζητήσεις παίρνουν και δίνουν και η δασκάλα τους "διηγείται" όλο και πιο πολύ.

Είτε την ιστορία του φωτόνιου που έπεσε επάνω σε ένα φύλλο και κατέληξε να σχηματίσει ένα μόριο γλυκόζης

("έτσι από το πλάι" θα ακούσουν φυσικά όλες τις λεπτομέρειες για τον φωτοσύνθεση),
είτε την ιστορία της μικρής χελώνας που βγήκε ολόκληρη σχηματισμένη από ένα αβγό
που περιείχε αρχικά μόνο κάποιο κίτρινο υγρό (και φυσικά θα μυηθούν "έτσι από το πλάι"
σε όλες τις λεπτομέρειες του μηχανισμού της σύνθεσης των πρωτεϊνών με την καθοδήγηση της DNA).

Το σχολείο αυτό αρχίζει οπωσδήποτε με το νηπιαγωγείο

(γιατί αυτή που ονομάζουμε προσχολική ηλικία είναι
καθοριστική για την πνευματική ανάπτυξη του παιδιού)

και ολοκληρώνεται με το λύκειο,

όταν το παιδί θα έχει ωριμάσει τόσο, ώστε να μπορεί
να αποφασίσει μόνο του (χωρίς εισαγωγικά πλέον)
αν θα ασχοληθεί με κάποιο επάγγελμα ή θα σπουδάσει
πρώτα κάποια επιστήμη.

Αρκετά όμως σας απασχόλησα με όλα αυτά.

Καιρός να γυρίσουμε στους "ναυαγούς" μας και τα προβλήματά τους.

Επιστροφή Περιεχόμενα Συνέχεια