Ο εχθρός της ανθρωπότητας

Το ένστικτό μας για αναπαραγωγή δεν είναι ο κατάλληλος οδηγός για τις σημερινές συνθήκες.

Όσο ο πληθυσμός μας βρισκόταν κάτω
από τον έλεγχο εξωτερικών παραγόντων
(έλλειψη τροφής, μεγάλα σαρκοβόρα, παιδική θνησιμότητα)
χρειαζόμασταν υψηλούς ρυθμούς αναπαραγωγής,
για να κρατήσουμε σταθερό τον ούτως ή άλλως μικρό πληθυσμό μας.

Τότε καλά κάναμε και είχαμε αναπτύξει τη διάθεση αυτή για αναπαραγωγή.

Τώρα πια προς τι αυτή η φοβερή αναπαραγωγή;

Τώρα μάλιστα που θα σταματήσει κιόλας η ανάπτυξη της οικονομίας, ούτε πολλούς εργάτες θέλουμε ούτε πολλούς καταναλωτές.

Εξάλλου ούτε για τους πολέμους χρειαζόμαστε
πολλούς λογχοφόρους ως "τροφή για τα κανόνια".

Τώρα πια μας φτάνουν κάποιοι λίγοι εκπαιδευμένοι,
που θα πατάνε τα κουμπιά.

Τι τους θέλουμε πια τόσους πολλούς, και μάλιστα τους φτωχούς και τους πεινασμένους;

Υπήρχε παλιά η άποψη ότι αυτούς τους χρειάζονται ως δούλους οι χορτάτοι,
για να τους εκμεταλλεύονται και να περνούν αυτοί καλά. Ίσως να ήταν αλήθεια,
και ίσως να είναι ακόμα σε ένα ποσοστό.

Σε ένα μικρό ποσοστό όμως.

Η συνεχής βελτίωση των όρων διαβιώσεως μας
(όχι μόνο των πλούσιων αλλά και των φτωχών)
σε ένα μικρό ποσοστό βασίζεται στην εκμετάλλευση
της ανθρώπινης δουλειάς (η εκμετάλλευση έχει πάρει
άλλες, πολύ πιο ραφινάτες μορφές).

Το μεγάλο, το αποφασιστικό ποσοστό
οφείλεται στην ανάπτυξη της τεχνολογίας, στις εφευρέσεις.

Δεν χρειαζόμαστε δούλους πια.

Έχουμε τις μηχανές.

Όποιος θέλει "έναν σκλάβο για να του κάνει αέρα",
μπορεί πολύ εύκολα να αποκτήσει έναν ανεμιστήρα.

Τώρα μάλιστα που οι αυτόματες μηχανές
(αυτές που δεν χρειάζονται ούτε καν επιτήρηση,
για να κάνουν τη δουλειά τους) διαδίδονται συνεχώς
και περισσότερο από τη βιομηχανική παραγωγή μέχρι
τις σπιτικές δουλειές,

τα περιθώρια της αξιοποίησης των δούλων έχουν στενέψει φοβερά.

Υπάρχουν κάποιοι που ισχυρίζονται πως η πρόοδος της τεχνολογίας και οι μηχανές είναι ο εχθρός της ανθρωπότητας.

Τους ξέρω ποιοι είναι αυτοί.

Είναι οι ίδιοι που διαδίδουν το
"homo homini lupus", το
"ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κακός, άρπαγας και πλεονέκτης",
"ο άνθρωπος είναι πάντα μόνος" και άλλα παρόμοια.

Αν κάποιος πρεσβεύει ανοησίες, στενοχωριέμαι βέβαια, αλλά δεν μπορώ να θυμώσω μαζί του.

Δικαίωμά του, όποιος θέλει ας είναι ανόητος.

Αυτό που με πειράζει (δεν με πειράζει απλώς, με εξοργίζει)
είναι πως η διάδοση των απόψεων αυτών εκτρέπει την προσοχή
από τον πραγματικό ένοχο, το σύστημα.

Και το σύστημα φυσικά τρίβει τα χέρια του και καλλιεργεί αυτές τις απόψεις.

Αν βγείτε και κηρύξετε τέτοιες ανοησίες, δεν θα πάθετε τίποτα,
θα σας πουν μάλιστα και μπράβο.

Τολμήστε όμως να καλέσετε τους ανθρώπους να σκέφτονται
προτού πουν ή προτού κάνουν κάτι,
και θα σας πω εγώ τι πρόκειται να σας συμβεί.

Επιστροφή Περιεχόμενα Συνέχεια