Ταραχοποιοί και τρομοκράτες

Για την περίπτωση που θα είχαμε παρ' όλα αυτά μαζικές διαμαρτυρίες,
με πορείες στους δρόμους, με πανό με φωνές και με συνθήματα,
πάλι έχουμε προνοήσει.

Προσέξατε τελευταία τις συγκρούσεις των διαδηλωτών με τις δυνάμεις
της τάξεως σε διάφορες ευκαιρίες; Ποιος είναι αυτός που βγαίνει πάντα
νικητής και από φορά σε φορά εμφανίζεται καλύτερα οργανωμένος και
αποτελεσματικότερος;

Μπορείς να τα βγάλεις πέρα μ' αυτά απέναντι σε έναν οργανωμένο, εκπαιδευμένο και εξοπλισμένο στρατό, του οποίου το οπλοστάσιο σε συμβατικά, μηχανικά, χημικά και λοιπά (μέχρι ακόμα και ψυχολογικά) μέσα καθημερινά διευρύνεται;

Στην επόμενη σύγκρουση οι δυνάμεις της τάξεως θα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακές και πιο αποτελεσματικές. Άλλωστε κάθε σύγκρουση είναι γι αυτές μια μεγάλη άσκηση που τις αναβαθμίζει επιχειρησιακά.

Αλήθεια, από τι προκαλούνται οι συγκρούσεις αυτές;

Κάποιοι μεγάλοι και σπουδαίοι θέλουν να συναντηθούν κάπου,
να πουν δυο κουβέντες και να πιουν ίσως και κανένα ποτηράκι μαζί.

Και ο αχάριστος όχλος, ενώ όφειλε να γνωρίζει,
πως για το καλό του μοχθούν, μαζεύεται απ' έξω, κάνει φασαρία,
δεν τους αφήνει να σκεφτούν και τους χαλάει και την πέψη.

Διερωτώμαι όμως, γιατί είναι απαραίτητες αυτές οι συναντήσεις;

Οι γραμματείς τους δεν έχουν επεξεργαστεί και
συζητήσει ήδη την παραμικρότερη λεπτομέρεια;

Με τις σημερινές δυνατότητες των τηλεπικοινωνιών,
αν θέλουν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους οχτώ
(ή ογδόντα, το ίδιο κάνει) σπουδαίοι, πρέπει να περιμένουν
ένα χρόνο, για να ξαναβρεθούν μαζί στην ίδια αίθουσα;

Τηλέφωνο δεν έχουν; Καθημερινή επικοινωνία με
εικόνα και ήχο δεν έχουν; Δεν ανταλλάσσουν ασταμάτητα
Fax και e-mail; Δυνατότητα τηλεδιάσκεψης δεν διαθέτουν;

Πρέπει να βρεθούν στον ίδιο χώρο, για να επικοινωνήσουν
μεταξύ τους; Γιατί πρέπει να συναντηθούν οπωσδήποτε;

Για να γίνονται ταραχές, να σπάνε βιτρίνες και να ανοίγουν
και μερικά κεφάλια;

Εκτός βέβαια και αν έχουν και τη χρησιμότητά τους οι ταραχές και είναι γι' αυτό καλοδεχούμενες.

Ασκούνται αφ' ενός σε πραγματικές συνθήκες δράσης οι δυνάμεις της τάξεως,
δοκιμάζοντας κάθε φορά την αποτελεσματικότητα των νέων μέσων τους και των
εξελιγμένων τακτικών τους, και διδάσκονται αφ' ετέρου οι ταραξίες, πως δεν έχουν
καμιά ελπίδα να τα βγάλουν ποτέ πέρα.

Για την περίπτωση που οι αντιρρησίες θα είχαν την ανοησία να χρησιμοποιήσουν επιθετικά μέσα,
έχουμε επίσης προνοήσει από καιρό.

Έτσι έχουμε το δικαίωμα να εξαφανίζουμε αμέσως όποιον με τον τρόπο αυτό μας αντιτίθεται.
Εν ανάγκη με μία επίθεση χειρουργικής ακριβείας με ένα μη επανδρωμένο Predator C.

Άσε που κατά βάθος καλό μας κάνει με τις τρομοκρατικές του επιθέσεις,
μια που τελικά κερδισμένοι βγαίνουμε, και

θα έπρεπε κανονικά να τις ευχόμαστε, αν όχι και να τις προκαλούμε.

Όποιος την αντίρρηση του την εκφράζει με τον δυναμίτη, δεν έχει καμία ελπίδα.

Καταδικάζεται ως τρομοκράτης, απομονώνεται και εξουδετερώνεται πλήρως.

Αν οι αντιρρήσεις αρχίσουν να γίνονται ακόμα εντονότερες,
σε κρατικό ας πούμε επίπεδο, τότε στέλνουμε τα Β-2,
τους τραβάμε έναν ανθρωπιστικό βομβαρδισμό και έχουμε όλα τα οφέλη
που είδαμε μέχρι τώρα από τους απελευθερωτικούς πολέμους.

Επιστροφή Περιεχόμενα Συνέχεια