Η επιστροφή του "μικρομετόχου"
Να λοιπόν που δεν χρειάζεται
να αναθεωρήσουμε την απόφαση του κεφαλαίου 5.
Δεν χρειάζεται να υποθέσουμε
την ύπαρξη φαινομένων που δεν είναι νομοτελή.
Δεν κάναμε λάθος όταν
δεχτήκαμε ότι ο Φυσικός Νόμος έχει απόλυτη ισχύ.
Ο ίδιος ο Φυσικός Νόμος περιέχει την
ασάφεια, αφήνει την ελευθερία,
χωρίς την οποία δεν θα μπορούσαμε να καταλάβουμε τον Κόσμο.
Ο Φυσικός Νόμος κατέχει
το 100% της "εξουσίας" επί του Κόσμου.
Μόνο που δεν καθορίζει
με το ίδιο ποσοστό ακριβείας αυτό που θα συμβεί.
Ο "μικρομέτοχος" που αναφέραμε στο κεφάλαιο 4,
αυτός που επιτρέπει να μην είναι απολύτως
καθορισμένο αυτό που θα συμβεί, υπάρχει.
Μόνο που δεν είναι άλλος
από τον ίδιο το Φυσικό Νόμο.
Δεν πρόκειται να συμβεί κάτι που δεν το προβλέπει ο Νόμος.
Δεν υπάρχει κάποιο κομμάτι στη φύση που δεν ελέγχεται από το Νόμο.
Μόνο που ο Νόμος είναι ελαστικός,
αφήνει ένα μικρό ποσοστό ελευθερίας.
Αυτό που θα συμβεί, δεν είναι απολύτως
προκαθορισμένο από το Φυσικό Νόμο.
Είναι καθορισμένο με μεγάλη ακρίβεια,
όχι όμως με ακρίβεια 100%.
Στις λεπτομέρειες είναι
προκαθορισμένο μόνο περίπου.
Μπορεί να εξελιχθεί
είτε έτσι είτε αλλιώς.
Μπορεί ελεύθερα να ακολουθήσει
τον έναν ή τον άλλο δρόμο.
Γι αυτήν την απόφαση, αν δηλαδή το
φαινόμενο θα ακολουθήσει
αυτήν ή την άλλη πορεία, δεν χρειάζεται κάποια αιτία.
Και οι δύο κατευθύνσεις είναι "σύννομες και ισότιμες στα μάτια του Νόμου".