Δημοκρατία
Σκέψεις πάνω σε ένα πολιτικό σύστημα
Πως άλλαξε με τα χρόνια μια βασική έννοια
Όταν πριν από 2.500 χρόνια πρωτοεφαρμόστηκε
αυτό το σύστημα στην αρχαία Αθήνα,
σήμαινε πως οι κάποιες εκατοντάδες των
ελεύθερων πολιτών αυτής της πόλης
θα έπαιρναν από κοινού
τις αποφάσεις για τα προβλήματά της.
Το σημερινό μας σύστημα
δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτό.
Κάθε τέσσερα χρόνια
(υπό την καθοδήγηση των ΜΜΕ και την επιβολή
της δυνάμεως του χρήματος καθώς και άλλων
φανερών ή κρυμμένων δυνάμεων)
πηγαίνει κάπου το ήμισυ του πληθυσμού στις κάλπες και
διαλέγει ανάμεσα σε
κάποιες ομάδες συμφερόντων,
που ονομάζονται κόμματα.
Αν ένα κόμμα πάρει περίπου το ένα τρίτο των ψήφων
(αντιστοιχεί δηλαδή στο ένα έκτο - το 17% -
των απόψεων του συνολικού πληθυσμού)
μπορεί
(εν ανάγκει μετά από έναν ″εμπορικό διακανονισμό″
που αποκαλείται προγραμματική συνεργασία)
να αναλάβει την κυβέρνηση.
Επί τέσσερα χρόνια οι αποφάσεις
πάνω στο κάθε πρόβλημα
δεν παίρνονται από τους πολίτες
(όπως ψευδώς το όνομα δημοκρατία μας κάνει να νομίζουμε)
αλλά από τους κομματικούς
εγκάθετους κάποιας μειοψηφίας.
Οι πολίτες παραιτούνται οικειοθελώς για τέσσερα χρόνια
από το δικαίωμα να αποφασίζουν οι ίδιοι για το μέλλον τους.
Το έχουν μεταφέρει σε κάποιους,
οι οποίοι ονομάζονται πολιτικοί
και ορίζονται από τα κόμματα.
Οι περισσότεροι απ’ αυτούς
έχουν ως πρώτιστο και ύψιστο στόχο των ενεργειών
τους το προσωπικό τους συμφέρον,
την επανεκλογή τους.
Ως δεύτερο στόχο ίσως το συμφέρον του κόμματός τους.
Για έναν τρίτο στόχο δεν υπάρχει πολύς χώρος.
Αυτοί εντούτοις οι άνθρωποι,
οι άνθρωποι των κομμάτων,
είναι αυτοί που
παίρνουν τις αποφάσεις ως Βουλευτές
και τις εφαρμόζουν στη συνέχεια
ως Υπουργοί της Κυβέρνησης.