Μήπως η δικτατορία είναι η λύση;

Το γεγονός ότι η Wehrmacht έχασε τη μάχη του Στάλινγκραντ

δεν αποδεικνύει ότι ως ανθρωπότητα έχουμε
ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς μας με τον φασισμό.

Σε πολλούς από εμάς φωλιάζει η ευχή

να εμφανιστεί κάποτε ένας Μεσσίας,
ένας φωτισμένος αρχηγός,

που θα μας γλιτώσει από όλα τα κακά που μας βασανίζουν.

Άλλωστε δεν λείπουν τα παραδείγματα λαών

που όχι μόνο ήταν ευχαριστημένοι αλλά

λάτρευαν πραγματικά τον δικτάτορά τους.

Ας μη γελιόμαστε.
Ο φασισμός δεν πέθανε.
Είναι εκεί και καιροφυλακτεί.

Με εξορκισμό,

με το να απαγορεύεται να αναφέρουμε ακόμα και το όνομά του,

δεν λύνεται το πρόβλημα.

Αν πραγματικά πιστεύουμε

πως σε βάθος χρόνου η λύση των προβλημάτων
δεν μπορεί να αφεθεί στην εξουσία του ενός

ή της μικρής ομάδας γύρω του,

θα πρέπει να δούμε γιατί
δεν μας αρέσει αυτό το σύστημα.

      Δεν μου αρέσει επειδή μου περιορίζει την ελευθερία μου.

          Δεν μου επιτρέπει να εκφράσω τη γνώμη μου

          και με υποχρεώνει να εκτελώ αποφάσεις με τις οποίες δεν συμφωνώ.

Αποφάσεις με τις οποίες δεν συμφωνείς

είσαι ούτως ή άλλως υποχρεωμένος να τις
ακολουθήσεις με οποιοδήποτε σύστημα.

Είτε οι λίγοι είναι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις,
είτε οι πολλοί.

Επειδή ζεις με την αυταπάτη

πως στο σημερινό σύστημα της ″Κομματοκρατίας
είσαι ελεύθερος,

αυτό που σε ενοχλεί στη δικτατορία
είναι η έλλειψη της ελευθερίας.

      Δεν είναι αυταπάτη.

          Είναι η αλήθεια.

          Δεν μου επιβάλει κανένας τίποτα.

          Είμαι απολύτως ελεύθερος να διαλέξω,
αν θα πιω Coca Cola ή Pepsi Cola.

          (Βέβαια πρέπει να ομολογήσω πως η διαφήμιση με επηρεάζει.
Αυτό το τελευταίο spot με το μπαλόνι με εντυπωσίασε).

          Την απόφαση όμως τελικά εγώ την παίρνω.

          Εγώ θα αποφασίσω, αν πρόεδρος θα γίνει
η Hillary Clinton ή ο Donald Trump

          Και τη γνώμη μου την λέω ελεύθερα χωρίς να φοβάμαι.

Το πρόβλημα του περιορισμού της ελευθερίας,

στην οποία οδηγείται αναγκαστικά η δικτατορία,
μια που πρέπει να επιβάλει τη θέληση των ολίγων
στους πολλούς,

είναι ένα επιφαινόμενο.

Το βασικό ερώτημα είναι άλλο:

Είναι η απόφαση των ολίγων

σωστή ή λάθος;

Αν είναι σωστή,
και εγώ λόγω άγνοιας διαφωνώ,
τότε το άδικο το έχω εγώ.

Επιστροφή                                  Περιεχόμενα                                Συνέχεια