Το πρόβλημα της δικτατορίας
Η αδυναμία της δικτατορίας
αποκαλύπτεται στην περίπτωση που
η απόφαση των ολίγων είναι λαθεμένη.
Όσο φωτισμένοι και να είναι
αυτοί οι λίγοι που κυβερνούν,
και όσο αγαθές και προς όφελος του
λαού κι’ αν είναι οι προθέσεις τους,
δεν μπορούμε να αποκλείσουμε
την περίπτωση να κάνουν λάθος.
Τότε όμως θα αργήσουν
να το καταλάβουν.
Πεπεισμένοι όπως είναι
για την ορθότητα της άποψής τους,
και περιστοιχισμένοι από αυλοκόλακες
που τους διαβεβαιώνουν,
πως ο λαός είναι πανευτυχής και
″πίνει νερό στο όνομά τους″,
δεν μπορεί να έχουν την
άμεση ανταπόκριση από τις
αποφάσεις και τις ενέργειες τους,
έτσι ώστε όταν γίνει κάποιο λάθος,
να γίνει γρήγορα αντιληπτό.
Όταν οδηγάμε ένα αυτοκίνητο,
διορθώνουμε συνεχώς με
μικροκινήσεις του τιμονιού την πορεία.
• Αν δεν αντιληφθείς αμέσως το λάθος,
• αν δεν ακούσεις αμέσως τον αντίλογο,
• θα παραμένεις στη λάθος πορεία
• και θα ανακαλύψεις το σφάλμα
• όταν θα είναι πια αργά.
Την κριτική πρέπει να την ακούει
κανείς με μεγάλη προσοχή.
Οι δικτάτορες όμως συνηθίζουν
αυτόν που τους ασκεί κριτική να
τον βάζουν στη φυλακή, ή
καλύτερα να τον εκτελούν αμέσως.
Το πρόβλημα της δικτατορίας
είναι ότι
δεν έχει αυτό που στην
Κυβερνητική λέγεται ″ανάδραση″,
επιστροφή από το αποτέλεσμα
στην αρχή της λειτουργίας του συστήματος
και ανάλογη διόρθωση.
Συστήματα χωρίς ανάδραση είναι ανεξέλεγκτα.
Έτσι και αρχίσει να πηγαίνει κάτι στραβά,
χειροτερεύει συνεχώς περισσότερο.
Η δικτατορία μπορεί ίσως να δώσει στην αρχή,
για ένα μικρό χρονικό διάστημα
σε κάποιους τομείς θετικά αποτελέσματα,
επειδή όμως τα αναπόφευκτα λάθη
που δεν γίνονται άμεσα αντιληπτά,
με τον καιρό θα συσσωρευτούν,
θα καταλήξει στο τέλος σε αποτυχία.
Παράλληλα ο λαός θα γίνεται
συνεχώς δυστυχέστερος
γιατί ο δικτάτορας,
μη έχοντας κανένα άλλο μέσον,
θα αναγκαστεί να αυξάνει όλο και περισσότερο
την πίεση των κατασταλτικών μέτρων.