Η αμοιβή της εργασίας

Τι θα λέγατε για την πρόταση, να μην υπάρχει καθόλου αμοιβή;

Το ξέρω πως σας αιφνιδιάζει μια τέτοια πρόταση, σας
παρακαλώ όμως μη βιαστείτε να την απορρίψετε αμέσως
ως ανοησία και την πετάξετε μαζί και με τον υπολογιστή σας.

Ας τη συζητήσουμε πρώτα, να δούμε, γιατί μας
φαίνεται απαράδεκτη με την πρώτη ματιά.

Σοκάρει αυτή η πρόταση ασφαλώς και αμέσως έρχεται στο νου ο
αντίλογος, πως αν δεν υπάρχει αμοιβή της εργασίας, επιβραβεύονται
οι τεμπέληδες, οι οποίοι θα ζουν εις βάρος των εργαζομένων.

Αναμφίβολα υπάρχουν άνθρωποι με μεγαλύτερη
όρεξη για δουλειά και άλλοι με μικρότερη.

Είναι κάποιοι που πρέπει να τους "δέσεις
με την αλυσίδα", για να μη δουλέψουν.

Τους ξέρετε σίγουρα.

Γυρίζουν από την επαγγελματική εργασία στο σπίτι και βγαίνουν αμέσως, να σκαλίσουν τον κήπο ή να βάψουν τα κάγκελα της ταράτσας.

Αυτοί που έχουν κάποιο χόμπι και δουλεύουν με
τις ώρες ζωγραφίζοντας ή σκαλίζοντας το ξύλο.

Ή κάποιοι ερευνητές που δουλεύουν στο εργαστήριο ασταμάτητα και
χάνουν τον λογαριασμό αν είναι μέρα ή νύχτα και συμπαρασύρουν
με τον ενθουσιασμό τους και τους έρημους τους συνεργάτες τους, που
χάνουν κι αυτοί την αίσθηση του χρόνου και άμα τους ρωτήσεις, δεν ξέρουν
να σου πουν, αν έχουν φάει κάτι, ή πότε κοιμήθηκαν τελευταία φορά

Και από την άλλη υπάρχουν εκείνοι που με το παραμικρό
κουράζονται, δεν έχουν το κουράγιο να σηκωθούν ακόμα
και για να πάρουν ένα ποτήρι νερό να πιούν.

Είναι όμως υγιείς αυτοί οι άνθρωποι;

Μπορεί ένας φυσιολογικός υγιής άνθρωπος να
είναι τεμπέλης, να μην έχει όρεξη να κάνει τίποτα;

Η δουλειά, η δραστηριότητα, η δημιουργία δεν είναι στη φύση μας;

Αν κάποιος προτιμάει να κάθεται αποχαυνωμένος παρά να κάνει οτιδήποτε,
αυτός θα είναι μάλλον άρρωστος, είτε στο σώμα, είτε στο μυαλό. Άλλο αν η
δουλειά που τον βάλανε να κάνει δεν του αρέσει και την βαριέται επειδή
καταπονεί το σώμα και αμβλύνει το νου.

Ποιος δεν θα βαριόταν, αν τον έβαζαν να γυρίζει όλη μέρα το χειρόμυλο;

Μόνο που για την δουλειά αυτή δεν χρειάζεται να
υποχρεώνουμε κανέναν πια. Έχουμε τις μηχανές μας.

Όσες φορές και αν το επαναλάβουμε, ίσως να μην μπορούμε να το τονίσουμε αρκετά.

Δούλεψε ο παππούς ο γέρο Diesel κι έφτιαξε τον κινητήρα, που κινεί το καράβι ή το τρακτέρ, έτσι που

δεν χρειάζεται σήμερα κανένας να τραβάει κουπί ή να σκάβει με το δικέλλι.

Δούλεψε ο παππούς ο γέρο Haber κι έφτιαξε τη σύνθεση της αμμωνίας, που

χωρίς αυτή δεν θα είχαμε τα λιπάσματα και δεν θα είχαμε σήμερα να φάμε,

τόσοι πολλοί που έχουμε γίνει.

‒ Μα, πώς δεν χρειάζεται να δουλεύουμε;
Εγώ δουλεύω από το πρωί ως το βράδυ σαν σκυλί,
και μετά βίας τα βγάζει πέρα η οικογένειά μου.

Πράγματι έτσι, σαν σκυλί, δουλεύει ο σημερινός άνθρωπος στον πλούσιο κόσμο που ζούμε (άσε αυτούς στον φτωχό "τρίτο" κόσμο).

Για την επιβίωσή του όμως δουλεύει;
Ή μήπως στην πραγματικότητα τσακίζεται στη δουλειά, προκειμένου
να αυξηθεί η περιουσία των 100 πλουσιότερων ανθρώπων του Κόσμου;

Επιστροφή Περιεχόμενα Συνέχεια