Τίγρεις, αράχνες και κοράκια

Μα, πώς, θα μου πείτε: Ο δικός μας έχει ένα σωρό παιγνίδια. Το δωμάτιό του είναι γεμάτο, και με πλαστικά και με τενεκεδένια.

Να, χτες ακόμα του πείρε ο θείος του ένα πραγματικό ρομπότ που περπατάει, βγάζει λάμψεις από τα μάτια και πυροβολεί.

Σύμφωνοι.

Παιγνίδια έχει.

Παίζει όμως;

Να δούμε πόσο θα παίξει πραγματικά μ' αυτό το ρομπότ.

Αν ξέρει να παίζει, κι αν το ρομπότ είναι κατάλληλο για να
παίξει κανείς μ' αυτό. Θα το δείξει βέβαια στους φίλους του,
για να ζηλέψουν, θα το βάλει καναδυό φορές σε λειτουργία,
μετά όμως θα το βαρεθεί. Άλλωστε το ρομπότ μόνο να περιπατάει
και να πυροβολεί μπορεί. Τίποτα άλλο δεν είναι δυνατόν να κάνεις μ' αυτό.

Έχω την εντύπωση πως τα παιδιά μας παίζουν συνεχώς και λιγότερο.

Δεν τα βλέπω πια ούτε στις αυλές ούτε στις πλατείες ούτε στους δρόμους.

Τα βλέπω βέβαια μέσα στα λεωφορεία, όταν πηγαίνουν από το φροντιστήριο στο σχολείο των αγγλικών, που το καθένα έχει στα χέρια του ένα μικρό κουτάκι με μια οθονίτσα και κάτι κουμπάκια που τα πατάς και εξαπολύεις μια "ακτίνα θανάτου" που εξαφανίζει κάποιους κακούς που πετάγονται ξαφνικά.

Και ξέρω πως το βράδυ, μετά τα μαθήματα, ξεκλέβοντας από τον
ύπνο τους, παίζουν παρόμοια παιγνίδια στον υπολογιστή τους.

Παιγνίδια που απαιτούν μεγάλη ταχύτητα στην αντίδραση, σε κρατάνε σε υπερένταση και εκνευρισμό (αν δεις τα παιδιά την ώρα που παίζουν, δεν αναπνέουν καν κανονικά) και στόχο έχουν, να σκοτώσει κανείς, όσο πιο πολλούς εχθρούς μπορεί.

Έχω παίξει κι εγώ ένα τέτοιο παιγνίδι και ξέρω.

Έχουν τόσο ωραία γραφικά και τόσο ζωντανό ήχο,
που νομίζεις πως βρίσκεσαι σε ένα κινηματογραφικό έργο
και πως εσύ είσαι ο ήρωας της περιπέτειας που ζεις.

Ακούω ότι στα εξελιγμένα αντίστοιχα καινούργια παιγνίδια η εικόνα έχει βελτιωθεί τόσο πολύ, ώστε το αίμα των θυμάτων πετάγεται και πιτσιλάει με πάρα πολύ φυσικό τρόπο.

Και τα θύματα δεν είναι υποχρεωτικά πάντα οι κακοί.

Μπορεί να είναι απλώς και κάποιοι περαστικοί,
τους οποίους όμως συμφέρει να τους σκοτώσεις,
γιατί εκτός από την ευχαρίστηση που σου δίνει αυτή η ίδια
η πράξη του κυνηγιού και του φόνου,
παίρνεις σκοτώνοντάς τους και πόντους.

Αυξάνεις τη βαθμολογία σου.

Οι παράπλευρες απώλειες έχουν και την καλή τους πλευρά.

Αυτή η εκπαίδευση είναι ακριβώς στα μέτρα του συστήματος.

Κάθε παιδάκι κάθεται ολομόναχο στον υπολογιστή του,
απέναντι σε έναν κόσμο γεμάτο εχθρούς, ή τέλος πάντων
ανθρώπους που σε συμφέρει να τους εξοντώσεις.

Ο νεαρός πιλότος, ο οποίος πατώντας ένα κουμπί εξαπολύει μια ρουκέτα,
που εξαφανίζει μια ολόκληρη οικογένεια που είχε μαζευτεί,
για να γιορτάσει το γάμο της κόρης της,
πρέπει να εκπαιδευτεί από πολύ νωρίς.

Επιστροφή Περιεχόμενα Συνέχεια