Σκέψεις για απλούς ανθρώπους
Οι επόμενες σελίδες δεν αποτελούν μια προσπάθεια εκτίμησης του τι θα ήταν πιθανόν να συμβεί.
Προσπάθεια για την
πρόγνωση του μέλλοντος
έγινε στο πρώτο μέρος αυτού του κειμένου με τον τίτλο
"Το αναπόφευκτο τέλος".
Ούτε φιλοδοξούν οι
σελίδες που ακολουθούν να παρουσιάσουν μια πρόταση
για το πώς θα πρέπει να είναι οργανωμένη και να λειτουργεί μια κοινωνία.
Τέτοιες προτάσεις έχουν γίνει, το ξέρετε, πάμπολλες
και έχουν βρει
ανάλογα με την εποχή τους μικρότερη ή μεγαλύτερη απήχηση.
Είναι απλές σκέψεις οι
οποίες δεν απευθύνονται σε "σοβαρούς" μελετητές,
που είναι συνηθισμένοι σε βαθυστόχαστες αναλύσεις, με πλήθος λέξεις
που οι υπόλοιποι δεν τις καταλαβαίνουμε και πάμπολλες
αναφορές
στα έργα διαφόρων σοφών.
Ίσως οι σκέψεις που ακολουθούν να είναι
κατάλληλες για
Ίσως πουν κάποιοι διαβάζοντάς τες:
‒
"Για δες! Αυτό είναι που
σκεφτόμουνα κι εγώ.
Τόσο εύκολο θα ήταν, να είμαστε ευτυχισμένοι".
Αν κάποιοι από τους αναγνώστες το πουν αυτό, κι αν μάλιστα κάποιοι προχωρήσουν παραπέρα και διερωτηθούν:
‒
"Μα καλά, γιατί δεν
διαμορφώνουμε κάπως έτσι τις συνθήκες
της ζωής μας επάνω στη Γη; Ποιος μας εμποδίζει;
Εμείς οι ίδιοι, οι άνθρωποι, δεν είμαστε αυτοί που
καθορίζουν το πώς θα ζήσουμε;
Δεν μας το επιβάλουν δα τίποτα εξωγήινοι.
‒
Μήπως τώρα που γκρεμίζεται από
μόνο του το παλιό σύστημα,
θα ήταν η ευκαιρία να δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο;".
Τότε θα πρέπει να θεωρήσουμε πως ο σκοπός αυτού του
κειμένου
έχει επιτευχθεί και με το παραπάνω.
Επιστροφή Περιεχόμενα Συνέχεια