Ένα παράδοξο συμπέρασμα
Σύμφωνα λοιπόν με την παραδοχή μας
για την απόλυτη ακρίβεια στην ισχύ του Φυσικού
Νόμου,
Τότε καθορίστηκαν απολύτως όλα.
Όσα έγιναν και όσα θα γίνουν ακόμα στον
Κόσμο.
Τα πάντα ορίστηκαν με απόλυτη ακρίβεια τη στιγμή
της μεγάλης έκρηξης.
Τη στιγμή εκείνη που ακόμα δεν υπήρχαν ή δεν
είχαν
ξεχωρίσει μεταξύ τους τα υλικά του Κόσμου.
Τότε που φυσικά ούτε και ο Φυσικός Νόμος υπήρχε,
αφού αυτός περιγράφει τις ιδιότητες των υλικών
που αργότερα σχηματίστηκαν.
Τότε καθορίστηκε το μέλλον του Κόσμου με απόλυτη
ακρίβεια.
Είναι η αναπόφευκτη
συνέπεια
μιας μακράς αλληλουχίας απολύτως
καθορισμένων βημάτων που οδήγησαν
αναγκαστικά από τη μεγάλη έκρηξη
μέχρι το εκάστοτε συμβάν.
Για να συνειδητοποιήσουμε ίσως καλύτερα
τι ακριβώς περιγράφει ένα τέτοιο συμπέρασμα,
ας εξετάσουμε για παράδειγμα δύο φαινόμενα
που λαμβάνουν χώρα πάνω στον τιποτένιο, ως
προς τις διαστάσεις του σύμπαντος, αλλά τόσο
σημαντικό για ΄μας πλανήτη Γη.
1. Την
πτώση μιας σταγόνας βροχής.
Ποια είναι η "ιστορία" μιας σταγόνας που
σχηματίζεται
και πέφτει από το σύννεφο προς τη γη.
Ένα καθαρά φυσικό φαινόμενο.
2. Τη
δουλειά ενός ζωγράφου.
Πώς ένας ζωγράφος προσθέτει μια κόκκινη βαρκούλα
στη θαλασσογραφία που ζωγραφίζει.
Ένα φαινόμενο συνδεδεμένο με το φαινόμενο
της ζωής
και την παρουσία του ανθρώπου στη Γη.