Τα άτομα
Μέχρι τώρα θεωρήσαμε το κάθε μόριο νερού
σαν μια αυτοτελή οντότητα που περνούσε
αδιαίρετη τις "περιπέτειές" της.
Μπορεί πράγματι από τότε που κρύωσε το υλικό της
Γης, κάποιο μόριο νερού που τότε σχηματίστηκε να
έμεινε ακέραιο μετά από τεσσεράμισι δισεκατομμύρια
χρόνια και απλώς να βρισκόταν άλλοτε στην ατμόσφαιρα, άλλοτε σ΄ έναν παγετώνα
κι άλλοτε
μέσα σ' ένα κύτταρο κάποιου δεινόσαυρου.
Μπορεί όμως και να έχει παρεμβληθεί και η χημεία.
Μπορεί να διασπάστηκε, ας πούμε με τη φωτοσύνθεση
(η οποία διασπά κάθε χρόνο ένα μεγάλο ποσό νερού)
και να ανασυντέθηκε με κάποια καύση.
Όχι βέβαια από τα ίδια τα άτομα που αρχικά ήταν
ενωμένα μεταξύ τους,
αλλά από κάποια άτομα υδρογόνου, που το καθένα είχε
τη δική
του ιστορία, και ένα άτομο οξυγόνου που μπορεί και να μην είχε
βρεθεί ποτέ μέχρι τώρα ενωμένο σε μόριο νερού.
Μια που παρεμβαίνει η χημεία,
θα ήταν σωστότερο να θεωρούσαμε τα άτομα
ως τα βασικά δομικά στοιχεία της σταγόνας μας,
ώστε να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε προς τα
πίσω την ιστορία, και επομένως και τη νομοτέλεια που τη
διαμόρφωσε, μέχρι την αρχή, μέχρι τη μεγάλη έκρηξη.