Συμπέρασμα

Η απάντηση στο βασικό ερώτημα

που μας απασχόλησε έχει δοθεί.

Textfeld: •	Στη Φύση, παράλληλα με την αυστηρή νομοτέλεια, υπάρχει και η ελευθερία, την οποία παρέχει η ίδια η φύση των υλικών σωμάτων.
•	Η ασάφεια, που υπάρχει στο ατομικό επίπεδο λόγω της κυματικής 
φύσης της ύλης, περνάει μέσω των συγκρούσεων, που δεν μπορεί 
να είναι απολύτως καθορισμένες, ως ελευθερία σε όλα τα φαινόμενα. 
•	Στον Κόσμο βασιλεύει χωρίς κανένα περιορισμό ο Φυσικός Νόμος. 
Η ισχύς του είναι αδιαμφισβήτητη, μόνο που είναι ελαστικός. 
Ορίζει με πεπερασμένη ακρίβεια αυτό που θα συμβεί. 
•	Στην επιθυμία μας για την πρόβλεψη του μέλλοντος υψώνονται δύο εμπόδια. 
•	Το πρώτο, το κοντινότερο, οφείλεται στην περιορισμένη γνώση μας. 
Αυτό μετακινείται συνεχώς παραπέρα καθώς αυξάνεται η γνώση μας.
•	Το δεύτερο, το πιο μακρινό, οφείλεται στην ίδια τη φύση του Κόσμου. 
Δεν έχει καμιά σχέση με τις δικές μας ατέλειες. Βρίσκεται πάντα εκεί αμετακίνητο και αποτελεί το απόλυτο όριο για τη γνώση μας.
•	Ο Φυσικός Νόμος παρέχει ως βασικό συστατικό του Κόσμου δίπλα 
στην αναγκαιότητα της υπακοής ισότιμα και την ελευθερία.
•	Η ελευθερία δεν είναι ούτε φαντασίωση ούτε αυταπάτη, είναι 
συστατικό του ίδιου του Κόσμου. 
•	Η ζωή η ίδια είναι προϊόν της ελευθερίας. 
•	Σε περιπτώσεις μεγάλης ενίσχυσης, για παράδειγμα στο φαινόμενο 
της ζωής και της λειτουργίας του κεντρικού νευρικού συστήματος, η ελευθερία προβάλλεται τόσο έντονα, ώστε γίνεται καταφανής.  
•	Ένα είδος μπορεί να εξελιχθεί, ένα άτομο μπορεί να λάβει αποφάσεις, 
οι οποίες (σε μικρή ή μεγάλη κλίμακα) μπορούν να επηρεάσουν την πορεία του Κόσμου. 
Αυτό το εγγυάται ο ίδιος ο Φυσικός Νόμος. 
•	Το ότι κάποιο είδος ή κάποιο άτομο κάνει πάντα καλή χρήση της ελευθερίας (δηλαδή με σκοπό τη διατήρηση και περαιτέρω εξέλιξη 
της ζωής πάνω στη Γη) αυτό δεν το εγγυάται κανένας.

Π. Μπεκιάρογλου