Να χάσουμε κάθε ελπίδα;
― Αν είναι έτσι και οι αντίπαλοί
μας θα είναι τόσο ισχυροί,
ας χάσουμε από τώρα κάθε ελπίδα, μια
που δεν πρόκειται
ποτέ να μπορέσουμε να
πραγματοποιήσουμε το όνειρο της
άμεσης δημοκρατίας, και ας πάψουμε να
ασχολούμαστε με
κάτι που είναι ανέφικτο.
Λογική ακούγεται αυτή η άποψη,
μόνο που δεν μου αρέσει.
Δεν μου αρέσει,
γιατί θα έλεγα πως
είναι ″ή άποψη των
πουλερικών″.
Όταν ο επιχειρηματίας
αποφασίσει πως ο πληθυσμός του
πτηνοτροφείου έχει ωριμάσει αρκετά,
τότε τα κοτόπουλα κάθονται φρόνημα
φρόνημα και τα βάζουν σε κάτι μεγάλα
κλουβιά και τα πάνε στο σφαγείο.
Δεν μου αρέσει,
γιατί όποια εξέλιξη έχουμε
πετύχει μέχρι τώρα,
έγινε ενάντια στην
″άποψη των φρονίμων″,
που έλεγε πως:
″Μια χαρά είναι τα πράγματα έτσι
όπως είναι, τι
θέλεις και τα σκαλίζεις;
Δεν θα τα καταφέρεις ούτως ή άλλως,
γιατί είναι πολύ δύσκολο″.
Δεν μου αρέσει,
γιατί εμποδίζει αυτό ακριβώς που
μας ξεχωρίζει από τα κοτόπουλα.
Εμποδίζει το να σκεφτούμε.
Αν σκεφτούμε σωστά,
μπορεί να βρούμε λύσεις.
Είναι δύσκολο.
Μα για τα δύσκολα,
γι’ αυτά υπάρχουν οι ικανότεροι μας,
οι ειδικοί.
Και κάτι ακόμα.
Προς το παρόν
μοιάζει πως το υπάρχον σύστημα και οι δυνάμεις
που το στηρίζουν και μοιράζονται μαζί του την εξουσία
είναι τόσο ισχυρό, που κάθε σκέψη για την ανατροπή του
φαίνεται ανέφικτη.
• Το σύστημα όμως οδεύει προς το τέλος του.
• Αρχίζει να παραπαίει.
• Η ισορροπία παύει να είναι σταθερή.
• Η τράπουλα θα ξαναμοιραστεί.
Υπάρχει μια μικρή στιγμή
όπου οι δυνάμεις είναι αναποφάσιστες
και πρέπει να αναδιαταχθούν
στη νέα σταθερή ισορροπία.
Εκείνη τη στιγμή
αρκεί μια μικρή δύναμη,
για να κατευθύνει το σύνολο.
Μια μικρή δύναμη εφαρμοσμένη την κατάλληλη
στιγμή στην κατάλληλη θέση φτάνει.
Δεν χρειαζόμαστε τη μεγάλη επανάσταση,
για την οποία έχει φροντίσει
ούτως ή άλλως το σύστημα
να την καταστήσει αδύνατη.
Μια μικρή ομάδα ικανών ανθρώπων στις
κατάλληλες θέσεις κλειδιά αρκεί για να οδηγήσει
τον ρουν της Ιστορίας στην επιθυμητή κατεύθυνση.
Με
αδελφική αγάπη.