Όχι κάποιος οποιοσδήποτε.

Κάποιος απολύτως συγκεκριμένος.

Το όνομά του, το χρώμα των ματιών του,

η γρατσουνιά που έκανε στο αριστερό
του μπράτσο τραβώντας το κλαδί,
ήταν απολύτως προκαθορισμένα.

Όπως και οι συνθήκες και η στιγμή της μεγάλης εφεύρεσης.

Το αεράκι που φυσούσε και αναζωπύρωνε τα
καμένα κούτσουρα από τον κεραυνό.

Το ξερό κλαδί που δεν το μούσκεψε η βροχή

στο βαθούλωμα του βράχου…κτλ…κτλ..